Inasal Lang dapat Sapat na

Finish product na agad. Hehe.

First time ko gumawa ng inasal. Tagal ko na rin gustong subukan eh. Hassle kapag de uling pero pwede naman sa oven. Pero syempre iba pa rin kapag inihaw sa uling. Yung may sunog. Yung nakaka-cancer. Yun nga nagpapasarap dun eh. Next time, subukan ko yung sa uling. 

Mas okay kapag ganitong hiwa. Parang mang inasal talaga. Toyo, suka, brown sugar, bawang, luya, tanglad kaunting tubig. Nasa sa'yo na kung gusto mo lagyan ng vetsin. O ng magic sarap. Wag lang sabay baka mamatay ka agad. 3 hrs ko minarinate. Mas okay kung overnight.

2005 nagkaroon ng Mang Inasal sa Maynila. First year college ako niyan. Ang alam ko, unang kain ko diyan kasama mga tropa ko. Panahong may part-time job na ako bilang all-around tutor at yaya ng mga koreano sa kung tawagin nila ay academy. Tangina, ito yung mga panahon na feeling ko butas yung tiyan ko. Walang katapusan at mahirap punuim. Lagi akong gutom. Syempre growing kid. Pitong cups of rice ang record ko sa Mang Inasal. Sa tokyo-tokyo 11 kasi mas maliit ang scoop doon. Sa karate kid naman, sampu. 

Ganun lang talaga trip ko. Gusto ko kasi kapag kumakain ako, yung sulit. Hindi ko naman pinipili kung masasarapan ako. Doon ako sa mabubusog ako. Parang pag bibili ako ng tinapay sa bakery. Ang pinipili ko talaga yung mabigat sa tiyan. Pucha, sa panahon ngayon, mas praktikal pang kumain sa fastfood kaysa karinderya. May softdrinks ka na. Aircon pa. Aba'y feeling boss ka pa dahil may mga nagsisilbi sa'yo.

Kanin is life talaga eh. Tangina pinakamatindi naming ginawa nung nagdala kami ng kaldero sa jollibee.

Ako, si Eds at si Onins. 2015.

Hindi ko na kayang gawin yun ngayon. Hanggang dalawa na lang nabubusog na ako. Tsaka nabubusog na rin ako sa meryenda. 

Iba yung lasa ng mang inasal sa lasa ng ordinaryong barbecue eh no. Iba din yung lasa ng mang inasal sa iba pang inasal gaya halimbawa ng chicken bacolod na paborito ng ninang ko pero para sa akin ay walang kabuhay-buhay.

Isang oras at mga 15 mins. Pahid-pahiran mo lang ng annato oil para makuha mo yung kulay.

Mang Inasal din ang nagpauso ng chicken oil. Isa sa magagandang regalo ng diyos sa sangkatauhan. At kahit pa alam na alam naman nating knorr lang ang sabaw ng mang inasal. Makikipagpatayan tayo diyan parang si anshe na talaga namang kumakain lang sa inasal dahil sa sabaw. 

Chicken oil mula sa fat at skin trimmings.

Chicken oil na may dinurog na crispy skin at crispy garlic para mamatay na agad tayong lahat. Joke lang. May garlic naman eh. Napulot ko yan kay Ninong Ry.

Nami-miss ko bang kumain sa labas? Hindi masyado. Lalo na nang mas dumami yung alam kong luto. Kung may namimiss man ako, eto yung feeling na may kasama kang kumain sa labas syempre may ibang dating yun eh. 

Dati, simple lang naman gusto ko. Mabusog sa kinakain ko. Kaunting ulam, maraming kanin. Bonus na kung may malamig na softdrinks. Ngayon, parang lahat ng gusto kong kainin, natikman ko na ata. Kung ang goal lang naman ng tao ay kumain at malamnan ang tiyan, mas hindi siguro ang mundo. Kaso parang yung mga mayayaman pa ang patay gutom eh. Meron na nga sila, tangina gusto nila sa lahat sa kanila.

Sana ano, mang inasal at unli-rice lang ang pupuno sa pagkatao natin. Kaso hindi eh.

Tamang pabebe lang bago kainin.